بر وفق ظاهر ماجرای ذوالقرنین و خورشید – که در آیات 86 و 90 سوره کهف انعکاس یافته است - ذوالقرنین به محلّ طلوع و غروب خورشید رسیده و چنین می‌یابد که خورشید در چشمه‌ای داغ یا گل‌آلود غروب می‌کند. در تحلیل این گزارش قرآنی، سه رویکرد عمده در میان صاحب‌نظران پدید آمده است. نخست واقعی دانستن داستان ذوالقرنین و پذیرش معنای ظاهری آیات که به دلیل معارضه با علم قطعی پذیرفتنی نیست. دوم واقعی دانستن ماجرای ذوالقرنین و به تأویل بردن آیات که با اندکی نقد و تعدیل، مختار این قلم است. سوم غیر واقعی دانستن ماجرای ذوالقرنین و پذیرش معنای ظاهری آیات که با عنایت به نگاه واقع‌گرایانه قرآن در نقل حکایت پیشینیان، چندان استوار جلوه نمی‌کند. مقاله حاضر تلاش می‌کند که نقاط ضعف و قوت هر یک از این سه رویکرد را مدلّل و مشهود سازد.
کلیدواژه‌ها: ذوالقرنین، خورشید در قرآن، قرآن و علم، قصص قرآن، تأویل قرآن.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله