The Isnad Analyzing of the Hadith "Whatever Muhammad, the Prophet, Has Made Lawful Will Remain Lawful Forever up to the Day of Judgement and…"

Document Type : Original Article

Authors

1 Associate professor, Ferdowsi University of Mashhad

2 Ph.D. student, Ferdowsi University of Mashhad Email: fathitorghabeh@mail.um.ac.ir

Abstract

Historicity or trans-historicity of the Quran and Islamic law is a highly controversial issue in the contemporary era. One of the narrations cited by advocates of the eternity of Sharia is the hadith "whatever Muḥammad, the Prophet, has made lawful will remain lawful forever up to the Day of Judgement, and whatever he has made unlawful will remain unlawful forever up to the Day of Judgement"; it has been narrated in different forms in both Shia and Sunni hadith sources. In the same way, in the al-Kāfī book, the hadith phrase has been used in two different narrations. One of them refers to the eternity of the Prophet's teachings and rejects false innovations. The other deals with the non-abrogation of Islam, contrary to the previous religions. Still, recently ayatollah Hiydarī, one of the religious intellectuals, has claimed that none of these two hadiths has a sound (ṣaḥīḥ) isnad, and the hadith phrase is only a famous statement that has been on everyone's lips. In his opinion, some scholars' verdict on the authenticity of the phrase is only due to their trust in the earlier scholars and it was not based on its isnad analysis. The hadith phrase has a crucial role in the eternity of sharia. Also, its isnad's analysis is important in making sure that it is a quotation of the infallible Imam. So, using a descriptive-analytical method, this study aims to examine and analyze only the isnads of the two above mentioned traditions. Still, the investigation of their denotation, as well as their relationship to the subsidiary and jurisprudence subjects has been left to another research. The findings suggest that although there are different views about the validity of most of the narrators of these two isnads, based on various proofs, all of them are authenticate and Imami authorities. As a result, both of the hadiths have ṣaḥīḥ isnads.

Keywords

Main Subjects


ابن‌بابویه، محمدبن‌على، کتاب من لا یحضره الفقیه، چاپ‎دوم، قم: دفتر انتشارات اسلامى، 1413 ق.
ابن‌شهر آشوب، محمدبن‌على، معالم العلماء فی فهرست کتب الشیعة و أسماء المصنفین منهم قدیما و حدیثا، چا‌پ‌اول، نجف: المطبعة الحیدریة، 1380ق.
ابن‌عساکر، قاسم‌بن‌علی، تاریخ دمشق، بی‌جا: دار الفکر، 1415ق.
ابن‌غضائرى، احمدبن‌حسین، الرجال، چاپ‌اول، قم: دار الحدیث، 1422ق.
ابن‌قتیبه، عبدالله‌بن‌مسلم، تأویل مختلف الحدیث، چاپ‌دوم، بی‌جا: مؤسسة الاشراق، 1419ق.
ابن‌ندیم، محمدبن‌اسحاق، الفهرست، چاپ‌دوم، تهران: بانک بازرگانى ایران، 1346.
آقا بزرگ طهرانى، محمدمحسن، الذریعة إلى تصانیف الشیعة، چاپ‌سوم، بیروت: دار الاضواء، 1403ق.
آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین، تحریر المجلة، قم: المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب، 1422ق.//
بحرالعلوم، محمدمهدی‌بن‌مرتضی، رجال السید بحرالعلوم المعروف بالفوائد الرجالیه، چاپ‌اول، لبنان: دار الزهراء، 1212ق.
بحرانی، یوسف‌بن‌احمد، الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهرة ، قم: نشر اسلامی، 1363.
برقعى، على‌اکبر، راهنماى دانشوران در ضبط نام‌ها، نسب‌ها و نسبت‌ها، چاپ‌اول، قم: دفتر انتشارات اسلامى، 1384.
برقى، احمدبن‌محمد، المحاسن، چاپ‌دوم، دار الکتب الاسلامیة، قم، 1371 ق.
بهبهانی، محمدباقربن‌محمداکمل، فوائد؛ ضمیمۀ کتاب رجال الخاقانی، چاپ‌دوم، قم: مکتب الاعلام الاسلامی، 1404ق.
بیهقی، احمدبن‌حسین، المدخل الی سنن الکبری، کویت: دار الخلفاء للکتاب الاسلامی، بی‌تا.
پیروزفر، سهیلا و سعیده‌سادات موسوی‌نیا، «بررسی روایات لعن زراره‎بن‌اعین با‌توجه‌به جریان‌های کلامی امامیه»، علوم حدیث،س20، ش75، 1394، صص116تا134.
تبریزی، جواد، صراط النجاة، چاپ‌اول،قم: دفتر نشر برگزیده، 1416ق.
جباری، محمدرضا، «شناخت و تحلیل مکتب حدیثی قم از آغاز تا قرن پنجم هجری»، مجلۀ فقه و اصول، س 32، ش49و50، 1379، صص57تا 79.
جمعی از نویسندگان مؤسسۀ امام صادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، چاپ‌اول، قم: امام صادق، 1418 ق.
حجت، هادی، جوامع حدیثی شیعه، چاپ‌دهم، تهران: سمت، 1398.
حکیم، محمدتقی، القواعد العامة فی الفقه المقارن، تهران: المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب الاسلامیة، 1429ق.
حلى، حسن‌بن‌على، الرجال، چاپ‌اول، تهرن: دانشگاه تهران، 1342.
خویی، ابوالقاسم، اجود التقریرات، چاپ‌دوم، قم: کتاب‌فروشی مصطفوی، 1368.
خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، چاپ‌پنجم، بی‌جا: بى‌نا، 1413ق.
دارقطنى، على‌بن‌عمر، المؤتلف و المختلف، چاپ‌اول، بیروت: دار المغرب الاسلامی، 1406 ق.
دارمى، عبدالله‌بن‌عبدالرحمن، مسند الدارمی، چاپ‌اول، ریاض: دار المغنی، 1421ق.
سبحانی، جعفر، کلیات علم الرجال، ترجمهٔ علی‌اکبر روحی و مسلم قلی‌پور، چاپ‌یازدهم، قم: عالمه، 1397.
سیوطی، عبدالرحمن‌بن‌ابی‌بکر، جامع الاحادیث، بی‌جا: بی‌نا، بی‌تا.
شمشیری، رحیمه و مهدی جلالی، «مزایای فهرست نجاشی بر فهرست و رجال شیخ طوسی و بررسی نسبت و اختلاف آن‌ها با یکدیگر»، علوم قرآن و حدیث،س41، ش83، 1388، صص101تا120.
شوشترى، محمدتقى، قاموس الرجال، چاپ‌دوم،، قم: نشر اسلامی، 1410ق.
صدر، حسن، شیعه بنیانگذاران فرهنگ اسلام، ترجمهٔ مشتاق عسکری محلاتی، چاپ‌اول، تهران: دار الکتب الاسلامیة، 1381.
طوسی، محمدبن‌حسن، العدة فی اصول الفقه، چاپ‌اول، قم: تیزهوش، 1417ق.
طوسی، محمدبن‌حسن، الغیبه، بی‌جا: مؤسسة المعارف الاسلامیه، بی‌تا.
طوسی، محمدبن‌حسن، الاستبصار فیما اختلف من الاخبار، چاپ‌اول، تهران: دار الکتب الاسلامیة، 1390 ق.
طوسی، محمدبن‌حسن، الفهرست، چاپ‌اول، نجف: مرتضوی، نجف، بی‌تا.
طوسی، محمدبن‌حسن، تهذیب الاحکام، چاپ‌چهارم، تهران: دار الکتب الاسلامیة، 1407 ق.
طوسی، محمدبن‌حسن، رجال الطوسی، چاپ‌سوم، قم: نشر اسلامی، 1427ق.
علامه حلی، حسن‌بن‌یوسف، نهایة الوصول الی علم الاصول، چاپ‌اول، قم: امام صادق، بی‌تا.
علامه حلی، حسن‌بن‌یوسف، رجال، چاپ‌دوم، قم: الشریف الرضی، 1402ق.
فضلی، عبدالهادی، پایه‌های علم رجال، چاپ‌دوم، تهران: سمت و پژوهشکدۀ تحقیق و توسعۀ علوم انسانی و دانشگاه امام صادق، 1398.
کشى، محمدبن‌عمر، اختیار معرفة الرجال، چاپ‌اول، قم: آل‌البیت(ع)، 1404ق.
کلینى، محمدبن‌یعقوب، چاپ‌چهارم، تهران: دار الکتب الاسلامیة، 1407ق.
مامقانى، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، چاپ‌اول، قم: آل‌البیت(ع)، 1431ق
متقی، علی‌بن‌حسام‌الدین، کنز العمال، چاپ‌پنجم، بی‌جا: الرسالة، 1401ق.
مجلسى، محمدباقربن‌محمدتقى، بحار الانوار، چاپ‌دوم، بیروت: دار احیاء التراث العربی‌، 1403ق.
مجلسى، محمدباقربن‌محمدتقى، مرآة العقول فی شرح اخبار آل الرسول، چاپ‌دوم، تهران: دار الکتب الاسلامیة، 1404ق.
مجلسى، محمدتقى‌بن‌مقصودعلى، روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، چاپ‌دوم، قم: کوشانبور، 1406ق.
معارف، مجید و دیگران، «واکاوی مفهوم یونسی و ادلۀ انتساب عده‌ای از راویان شیعه به آن»، علوم حدیث، س20، ش77، 1394، صص135تا157.
مقدسی، ضیاءالدین، الاحادیث المختاره؛ المستخرج من الاحادیث المختاره مما لم یخرجه البخاری و مسلم فی صحیحیهما، چاپ‌سوم، لبنان: دار الخضر، 1420ق.
موسوی عاملی، محمدبن‌علی، مدارک الاحکام فی شرح شرایع الاسلام، قم: آل‌البیت(ع)، 1411ق.
نجاشى، احمدبن‌على، رجال النجاشی، چاپ‌ششم، قم: نشر اسلامی، 1365.
نراقی، احمدبن‌محمدمهدی، رسائل و مسائل، قم: کنگرۀ بزرگداشت محققان ملا مهدی و ملا احمد نراقی، 1380.
نوری، حسین‌بن‌محمدتقی، خاتمة مستدرک الوسائل، قم: آل‌البیت(ع)، بی‌تا.
نوری، حسین‌بن‌محمدتقی، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، چاپ‌اول، قم: آل‌البیت(ع)، 1408ق.
- https://m. youtube.com/watch؟ v=IkJCcMUGGfU (تاریخ مراجعه: 8/7/99)
 
 
CAPTCHA Image