An Introduction on the Evidences and Indices of the Reference Groups in the Holy Qur’ān

Document Type : پژوهشی

Authors

• Sayyid Muḥsin Mīrsundusī
• Sayyid Muṣṭafā Aḥmadzāda

Islamic Sciences and Culture Research Institute

10.22067/naqhs.v46i1.10876

Abstract

In addition to drawing attention to the individual and social responsibilities, the Holy Qur’ān has also talked about the importance of the social groups and emphasized on the efficacy of groups on individuals and other groups and the impressionability of those individuals and other groups. In the meantime, the reference groups have a significant role in the development and degeneration of individuals and communities. A reference group is a group whom one would set as a criterion for comparison, judgment, and decision making about one’s beliefs and behavior, whether one is a member of that group or not. Reference groups have also been talked about in the Holy Qur’ān, too. The Holy
Qur’ān divides reference groups into two general categories: the true reference groups and the false reference groups; and provides indices and evidences for each category to place human beings in a realistic atmosphere so that they may make a true decision on a rational and spiritual basis about becoming a member in any group of the reference groups. Accordingly, the most important indices of true and false reference groups that have a bipolar nature were examined, including: guidance/misguidance, knowledge/ignorance, serving God/serving oneself, justice/injustice. In various verses, the Holy Qur’ān has brought up these indices next to one another so that while drawing attention to the relationship between them, it would emphasize their coherence and influence and effects on one another as subsystems in line with the social and cultural changes of society. According to these indices, the evidences of “the truthful”, “the pious”, etc. can be placed in the true reference groups and the evidences of “the affluent”, “the [Pharaoh’s] elite”, etc. in the false reference groups.

Keywords

• reference groups
• true and false reference groups
• social psychology in the Holy Qur’ān
• indices of the reference group in the Holy Qur’ān

---

References

قرآن کریم

آخوندی، محمدباقر، هویت ملی- مذهبی جوانان، قم، بوستان کتاب، 1383.

بازرگان، عبد العلی، متدولوژی تدبر در قرآن، تهران، شرکت سهامی انتشار، 1374.

بدار،‌ لوک و ژوزه دزیل و لوک لامارش، روان‌شناسی اجتماعی،‌ ترجمه حمزه گنجی،‌ تهران، ساوالان، 1380.

پاپ زن، عبدالحمید و محمدامین شریفی و محمدرضا حمزه‌ای، «تعیین تفاوت‌های جنسیتی در گرایش جوانان به گروه‌های مرجع (مطالعه موردی شهر سنندج)»، فصلنامه زن در توسعه و سیاست (پژوهش زنان)‌، شماره 4، پیاپی31، 1389.

جلیلی، سید هدایت، تفسیر موضوعی، چیستی، بنیان‌ها و پیش‌فرض‌ها، قم، بوستان کتاب، 1387.

جوادی آملی، عبد الله، تسنیم: تفسیر قرآن کریم، قم، مرکز نشر اسراء، 1386.

جوادی آملی، عبد الله، فلسفة حقوق بشر،‌ قم، اسراء، 1377.

خورسندی طاسکوه، علی، گفتمان میان‌رشته‌ای دانش، تهران، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، 1387.

رابرتسون، یان، درآمدی بر جامعه(با تأکید بر نظریه‏های کارکردگرایی، ستیز و کنش متقابل نمادی)، ترجمه حسین بهروان، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، 1372.

زین آبادی، مرتضی، بررسی اثرگذاری نهادهای جامعه پذیر کننده روی جامعه پذیری دینی نوجوانان و جوانان، مشهد، طرح پژوهشی دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی، 1383.

سازمان ملی جوانان، وضعیت و نگرش و مسائل جوانان ایران، تهران، روناس، 1381.

صدیق سروستانی، رحمت الله و هاشمی، سید ضیاء، «گروههای مرجع در جامعه شناسی و روانشناسی اجتماعی با تأکید بر نظریه های مرتن و فستینگر»، مجله نامه علوم اجتماعی، شماره 20، 1381.

صلیبی،‌ ژانست، فرهنگ توصیفی روا‌‌ن‌شناسی اجتماعی، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1381.

طالقانی، سید محمود، پرتوی از قرآن، تهران، شرکت سهامی انتشار، 1362.

طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1417.

فضل الله، سید محمد حسین، تفسیر من وحی القران، بیروت، دارالملک للطباعه و النشر، 1419ق.

قرشی، سید علی اکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، بنیاد بعثت، 1377.

کریمی،‌ یوسف، روان‌شناسی اجتماعی(نظریه‌ها، ‌مفاهیم و کاربردها)، تهران، ‌ارسباران، 1375.

کلاین‌برگ،‌ اتو، ‌روانشناسی ‌اجتماعی، ترجمه علی محمدکاردان،‌ تهران، نشر اندیشه، 1369.

مدرسی، محمد تقی، من هدی القرآن، تهران، دار محبی الحسین، 1419ق.

مغنیه، محمد جواد، التفسیر المبین، قم، بنیاد بعثت، بی‌تا.

مغنیه، محمد جواد، تفسیر الکاشف، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1424ق.

مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1374.

مورتون، دوچ و کرواس، روبرت، نظریه‌ها در روان‌شناسی اجتماعی، ترجمه مرتضی کتبی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1374.

میرزا خسروانی، علیرضا، تفسیر خسروی، تهران، انتشارات اسلامیه، 1390ق.

وثوقی، ‌منصور و علی اکبر نیک خلق، مبانی جامعه‌شناسی،‌ تهران، خردمند، 1370.

هلاکوئی،‌ فرهنگ، جامعة امروز(مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی)،‌ تهران، ‌بی‌نا‌، 1356.